Het is inmiddels een trend in Nederland: consumenten worden juridisch steeds beter beschermd. De ‘Richtlijn oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten’ past binnen die trend. Een tussen partijen overeengekomen oneerlijke clausule in een consumentenovereenkomst houdt volgens deze Richtlijn geen stand bij de rechter. De rechter gaat hier sinds 2013 op eigen initiatief toe over, dus ook zonder dat consumenten zich op hun bescherming beroepen.
Ik hoor u nu twee dingen denken. Eén: wat is precies een consument, en twee: wanneer is een clausule in een contract met een consument oneerlijk?
Een ‘consument’ is een natuurlijk persoon die niet beroeps- of bedrijfsmatig handelt. Denk bijvoorbeeld aan de huurder van een woonruimte, de koper van een stofzuiger of de particuliere aanvrager van een bankkrediet. Kortom, een breed begrip.
Oneerlijke clausule?
Een clausule in een overeenkomst met een consument is oneerlijk als aan twee eisen wordt voldaan:
- als partijen hier niet afzonderlijk over hebben onderhandeld; en
- het evenwicht tussen partijen ten nadele van de consument aanzienlijk wordt verstoord.
Maar hoe werkt dit nu in de praktijk? Een Amsterdamse makelaar uit deze procedure bij het Gerechtshof Amsterdam kan u daar van alles over vertellen.
Deze makelaar heeft bemiddeld bij de verhuur van een particuliere woning. De huurprijs van deze woning wordt 900 euro per maand. De makelaar heeft de huurder echter niet geïnformeerd over zijn mogelijkheid om die huurprijs, binnen zes maanden na aanvang van de huur, te laten toetsen door de Huurcommissie. Wanneer die procedure wel zou zijn gevolgd door de huurder, zou de maandelijkse huurprijs slechts 400 euro per maand zijn geworden. Kortom, de huurder heeft jarenlang 500 euro per maand teveel betaald.
Huurder eist schadevergoeding
De huurder vindt dat de makelaar hem op de procedure bij de Huurcommissie had moeten wijzen en vordert in totaal 25.000 euro schadevergoeding. Het Hof oordeelt dat de makelaar aansprakelijk is en schadevergoeding moet betalen. De makelaar beroept zich echter op zijn algemene voorwaarden, waarin een beperking van zijn aansprakelijkheid tot 5.000 euro is opgenomen. Vervolgens komt de vraag aan de orde of deze aansprakelijkheidsbeperking oneerlijk is.
Aan de eerste eis die ik hierboven noem, is voldaan: de makelaar en huurder hebben niet onderhandeld over deze specifieke contractsclausule. Vervolgens is ook aan de tweede eis voldaan, omdat het algemene uitsluiting van aansprakelijkheid is en de makelaar zich tegen dit soort schade had kunnen verzekeren, maar dat niet heeft gedaan.
Dure les
De rechter maakt dus gehakt van deze aansprakelijkheidsbeperking, omdat het een oneerlijke clausule is. De makelaar moet uiteindelijk 25.000 euro schadevergoeding aan de huurder betalen. Een dure les voor de makelaar.
De les voor ondernemers is dat eenzijdige, ongenuanceerde en algemeen geformuleerde clausules sneuvelen. Kortom, ondernemers: check uw standaard clausules!
Wilt u hier nu al meer over weten? Bel mij gerust op tel. 0172 – 42 41 72 of vul het contactformulier in.
0172 - 49 43 45
