Vrije ziekenhuiskeuze is een grondrecht

Het kabinet is van plan de vrije ziekenhuiskeuze te beperken. Een slecht plan.

Als letselschade-advocaat zie ik veel gevallen van artsen die hun werk niet goed doen. Natuurlijk weet ik dat er ook veel artsen goed werk verrichten. Maar mijn praktijk bestaat uit gruwelverhalen van onmenselijke praktijken. Vaak is het wijsheid achteraf, dat geef ik onmiddellijk toe. Maar even vaak is het grove nalatigheid die leidt tot ernstig lichamelijk letsel of tot de dood, terwijl dat niet had hoeven gebeuren.

Zo stond ik een jonge vrouw bij die te horen kreeg dat ze baarmoederhalskanker had. Haar baarmoeder moest er direct uit. Het geteste weefsel werd nog naar een tweede ziekenhuis gestuurd voor onderzoek. Maar het stond vast; verwijdering van de hele baarmoeder was de enige optie. Dat de patholoog had zitten slapen en de biopten had verwisseld, wist ze toen nog niet. Later vertelde de gynaecoloog dat hij bij de operatie had getwijfeld. Tijdens de operatie trof hij niets vreemds aan. Het beeld uit het dossier leek niet te kloppen met de puntgave baarmoeder die hij aantrof. Hij had in dubio gestaan om de operatie verder te staken, maar vertrouwde op de onderzoeksuitslagen en verwijderde de baarmoeder.

Ten onrechte, zo bleek. Er was niets met haar aan de hand. Beide betrokken ziekenhuizen erkende de vele gemaakte fouten en het slachtoffer kreeg schadevergoeding. Denkt u dat zij in het vervolg nog naar deze twee ziekenhuizen toe wil?

Toen ik zelf zwanger was kon ik kiezen uit een aantal ziekenhuizen. Van één van die ziekenhuizen wist ik dat het op de verloskundige afdeling een puinhoop is. Ik koos uiteraard voor een ander ziekenhuis. Daarmee koos ik voor mijn gezondheid en die van mijn kind, maar daarmee gaf ik ook een signaal af aan het ziekenhuis dat niet aan de kwaliteitseisen voldeed.

Natuurlijk heeft het kabinet argumenten om de vrije ziekenhuiskeuze aan banden te leggen. Kosten besparen en kwaliteit verbeteren. Die voordelen zouden terug te voeren zijn op marktwerking in de zorg. Door fusies en specialisaties zouden de kosten omlaag gaan en de kwaliteit verbeteren. De gedachte is dat als je twintig knie-operaties per week uitvoert, je daar heel goed in bent en er dus weinig fout gaat. Zo eenvoudig ligt het helaas niet.

Recentelijk kwamen grote, gespecialiseerde ziekenhuizen negatief in het nieuws doordat specialisten elkaar te tent uitvochten. Bij het VUmc in Amsterdam en het HagaZiekenhuis in Den Haag leidde slechte verhoudingen volgens rapporten van de Inspectie voor de Gezondheidszorg er zelfs toe dat patiënten overleden. In het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in Spijkenisse was er onenigheid over de werkwijze op een afdeling en had de zorg daar ook al onder te lijden. In al deze kwesties ging het er niet om hoe veel ervaring de specialisten hadden, of hoe goed zij konden opereren.

Als u weet dat ze bij bosjes dood neervallen in het supergespecialiseerde ziekenhuis waar dagelijks knie-operaties worden verrichten, wilt u kunnen uitwijken naar een knus klein ziekenhuis waar ze zelden knie-operaties verrichten, maar waar tenminste de artsen met elkaar en met de patiënt praten. Dát is vrijheid, vrijheid om essentiële beslissingen te nemen over uw eigen gezondheid. Vrijheid om niet te kiezen voor het ziekenhuis  waar de artsen elkaar de tent uitvechten, of waar al eerder een medische fout bij uw behandeling gemaakt is.

In november 2013 oordeelde het Hof van Justitie van de Europese Unie dat vrije advocaatkeuze een grondrecht is waar niet aan getornd mag worden. Datzelfde zou moeten gelden voor vrije ziekenhuiskeuze. De vrijheid om zelf te beslissen welk ziekenhuis zich ontfermt over uw grootste goed, uw eigen gezondheid, dient een grondrecht te zijn waar op geen enkele wijze aan wordt getornd.

Stel dat de dochter van de Minister van Volksgezondheid behandeld zou moeten worden door een specialist in ziekenhuis A. Op het bureau van de minister ligt net een rapport waaruit blijkt wat een puinhoop het in ziekenhuis A is. De keuzevrijheid is door haar eigen zorgakkoord afgeschaft. Haar dochter móet naar ziekenhuis A. Anders moet ze de behandeling zelf betalen. Wat zou ze doen? Zou ze haar dochter naar ziekenhuis A brengen? Of zou ze de behandeling zelf betalen bij het ziekenhuis van haar voorkeur? Ik zou het voor mijn dochter wel weten.

Wilt u hier nu al meer over weten? Bel mij gerust op tel. 0172 – 42 41 72 of vul het contactformulier in.